BELKİLER BELKİSİ

"Ben gözlerinden sevmeye başladım seni, kalbin hep ikinci planda kaldı."

Harfleri içinde hapseden kelimelerim yok ya da annesinin makyaj malzemelerini çalmış masum, ucuz, süslü cümlelerim. Üzerime dikilmiş çuvaldızım ve iğnemi batıracak kimsem yok. Gözlerimi kaçıracağım başka bir çift göz yok. Son sözümü bekleyen  hikayelerim, mutlu masallarım yok. Yoksulluğum yok. Senle başlayan ve senle biten eylemlerim yok. Anlıyor musun? İstediğim bir şey de yok!
- Sadece, beni biraz daha az unut..

"Ben, gözlerinle başladım hayata, yaşamak hep ikinci planda kaldı."

Hayatım yok. Basamakları çıkarken yorulacağım be dinleneceğim merdivenim yok. Ulaşlması kolay hayallerim ya da -içine- edilecek hayalim yok. Gülmeyi hatırlayan dudaklarım, duymayı bilen kulaklarım, adından öte adım yok. Bir dilim ekmeğe ihtiyacım yok. Anlıyor musun? İstediğim hiç bir şey yok.
- Sadece, beni biraz daha az unut..

"Ben gözlerime kazıdım küfürlerimi, günah hep ikinci planda kaldı."

Üst üste konulduğunda bütün bir ömrü resmeden tablolarım yok. Dilencinin duasına amin diyecek kudretim yok. Konuşacak, koşacak, yürüyecek, bağıracak, bakacak dermanım yok. İnsanları anlamak isteyen bir aklım ya da kalbim ya da ruhum ya da duygularım yok. İnancım yok, inanacağım hiç kimse yok. Anlamıyorsun!
- Sadece, beni biraz daha az unut..

"Ben başladım gelmişine, geçmişine. Şimdiki zaman hiç olmadı."

Halim yok, isyanım, sitemim yok. Sevecek bir yanım, tamamlanacak bir yarım da görmezden gelinecek kadar saf ve temiz günahlarım yok. Birinci planlarım, ikinci baharlarım yok. Nefesim yok. Anlıyor musun? Nefes alacak param yok. Unutacak aklım, hatıralarını yaşatacak kalbim yok. Sana 'unutma' diyecek cesaretim yok.
-Beni unut! Sadece biraz daha az..